275. Co myślę o parkowaniu

Czuję się wywołana do tablicy Waszymi komentarzami, w których namawiacie mnie na parkowanie. O tym parkowaniu to myślę już od dłuższego czasu, oglądam, podglądam i rozkminiam.
I wydedukowałam, że według mnie są plusy i minusy.
Plusy (według mnie)

• równiutkie krzyżyki
• być może (nie sprawdziłam, to nie napiszę na pewno) szybsze tempo wyszywania
• ładnie zahaftowana kanwa (tak równo, bez dziur, linijka po linijce)
• ...być może są jeszcze jakieś

Minusy (moim subiektywnym zdaniem):

• brak doświadczenia, czyli musiałabym przeorganizować swoją metodę wyszywania
• nitki poprzeciągane pod spodem (i pewnie więcej się ich zużywa)
• wiszące nitki z przodu (jakoś mi nawet w wyobraźni przeszkadzają)
• konieczność częstego nawlekania igły
• raczej stałe miejsce wyszywania 

Wyszywam już wiele lat, przez ten czas wypracowałam sobie swoją metodę wyszywania. Staram się nie zostawiać dziur (pojedynczych krzyżyków), zaczynam wyszywanie od lewej góry i tak zapełniam kanwę. Kiedy zakończę nitkę, to jako następną wybieram tę, gdzie mam pierwszą dziurę patrząc od lewej góry, nawet jeśli to jest jeden krzyżyk danym kolorem, to nie omijam tylko wyszywam. W ten sposób unikam późniejszego uzupełniania pojedynczych dziur. Nie wyobrażam sobie wyszywania bez organizera do igieł, gdzie mam nawleczone igły wbite w krateczkę z danym symbolem, w ten sposób unikam ciągłego nawlekania igły (a nie lubię tego robić). Wyszywam, gdzie mi się chce i jak mi się chce, ciągam krosno po całym mieszkaniu, chociaż mam ulubiony kącik. Wykreślam wyszyty obszar na wydruku kolorowym zakreślaczem, łatwiej jest wtedy ogarnąć schemat.

No i tak sobie myślę, że zmiana sposobu wyszywania wiązałaby się u mnie z dużą reorganizacją pracy, a ja jednak nie lubię zmian, więc mimo Waszych zachęt, chyba pozostanę przy swoim sposobie wyszywania, nie mówię, czy on jest lepszy czy groszy tak w ogóle. On jest lepszy dla nie, co nie przeszkadza mi podziwiać prac powstających z wykorzystaniem parkowania.

Kończąc ten przydługi post, gratuluję cierpliwości, tym z Was, które dotrwały do końca i chcę się czymś pochwalić. Otóż pobiłam swój prywatny rekord wyszywania, stronę liczącą 5005 krzyżyków wyszywałam od 4 do 13 lipca (bez jednego dnia, bo byłam na rybach) i gdybym wyszywała w takim tempie (co nie jest możliwe, bo jestem na urlopie), to obraz skończyłabym wcześniej niż w 2026  roku.

Dziękuję za Wasze miłe słowa i pomęczę jeszcze ostatnim zdjęciem (z 13 lipca)

Pozdrawiam :)